- dilim-dilim
- z. və sif. Dilimlər halında, dilimlər şəklində. Dilim-dilim kəsmək. Dilim-dilim etmək. Qovunu dilim-dilim doğrayıb boşqaba yığmaq. – <Gülsənəm> . . balaca stolun üstünə dilim-dilim doğradığı təndir çörəyi ilə bərabər, yağ, bal və pendir düzmüşdü. M. Hüs.. Dilim-dilim kəsildi; Taşhavuz qovunları. S. Rüst.. // Uzun dillər halında yuxarı qalxan. Dilim-dilim alov kimi baxışlardan qəzəb yağır. S. V.. Alov buxağının bacasından dilim-dilim qalxdıqda Qərənfil xala yağı əritmək üçün sapılcanı ocağın üstünə qoydu. Ə. Vəl.. Dilim-dilim olmaq – tikə-tikə olmaq. Sonra o, dilim-dilim olmuş yaylığının ucu ilə çuxura düşmüş balaca boz gözlərini sildi. S. R.. Dilim-dilim olasan, dilimdilim olmuş – qarğış ifadəsi. // Cizgilər, şırımlar, zolaqlar halında olan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.